Deze zomer had ik tijdens de vakantie een droom die me tot op vandaag bezighoudt. Ik kreeg een beeld over een school kleine walvissen, die aan het zwemmen waren, kleiner dan gebruikelijk. Ikzelf was ook op zee. Waarschijnlijk in een bootje. De zee was niet vlak, maar ook niet stormachtig. Het was zonnig, ontspannen weer. De walvissen deden me denken aan een school dolfijnen, die om de beurt met hun ruggen boven het water uitkomen. Hier waren het kleine walvissen, die met hun staartvinnen boven water kwamen. Het beeld gaf en geeft me een gevoel van ontzag, maar ook van onpeilbaarheid, natuurlijkheid, samen zijn.

Ik voel dat deze droom een belangrijke droom is. Maar ook, dat wanneer ik er woorden aan geef of er een interpretatie op loslaat, de ervaring van de nacht ‘platter’ wordt. Daarom aarzel ik om erover te schrijven. Maar daardoorheen is er iets belangrijks, dat meekomt met de droom. En daar wil ik toch iets over zeggen.
Lees verder “Dromen over walvissen”