‘We stappen met ons gezin in een bootje. Net boven het water steekt een tafel uit, met een grote zwarte klok erop. Wij moeten die meenemen in het bootje en ook als we uitstappen moet de klok mee. Zelfs als we de lift in gaan om te gaan eten.’
Een paar dagen nadat ik deze droom had, vloog plotseling het scherm van mijn pc op zwart. Direct voelde ik stress opkomen. ‘Niet nu, met nog zoveel te doen!’ schoot door mijn hoofd. Toen de rust eenmaal was teruggekeerd, dacht ik terug aan de droom. Het trof mij hoe dwingend deze was. En deed me beseffen hoe prominent de factor tijd in ons leven aanwezig is. Ook binnen ons gezin, waar ik vaak het gevoel heb dat ik tijd tekort kom. Soms lukt het me om helemaal in een moment op te gaan, afgestemd en in het hier-en-nu. Totdat ik op de klok kijk en zie hoe laat het is. En voor ik het weet schiet ik in de doe-stand en in het slechtste geval jaag ik ook nog mijn kinderen aan. Alsof we steeds de grote zwarte klok uit de droom bij ons aan boord dragen. Tijd 😉 voor een blog over tijd in dromen.
