Vallen in dromen

Na jaren zonder valdromen had ik vorige maand weer een valdroom.
Ik rij naar mijn werk. Plotseling doemt er een brug op die er normaal niet is. Best een grote brug met een kanaal eronder dat uitkomt in de rivier. Vanaf het wegdek is het wel 10-15 meter tot het water. De brug staat open en de slagboom is dicht. Er staat ook nog een barricade van roadblocks op de weg. Ik fiets zo over de roadblocks heen en val met fiets en al in het water. In de val bedenk ik me nog dat het water heel koud is en dat ik mogelijk op mijn fiets terechtkom. Vlak voor het contact met water word ik wakker, arghhh….

Nadat ik wakker werd, bleef ik onder de indruk van de droom . Het gevoel van onmacht, het naderende onheil, een levensechte ervaring. Het maakte dat ik direct wist; dit is een belangrijke droom.

Advertenties

Droom volgt uitleg

‘Leg je dromen voor aan vrienden, en kijk met hen naar de betekenis voor jouw leven overdag. Want droom volgt uitleg.’ Deze raad geven de wijzen uit de kabbalah. Want vrienden, of mensen die met open hart en oor naar je droom willen luisteren, helpen je om zó naar de droom te kijken, dat je er verder mee kunt.

De droom is een boodschap van je ziel. Als je in je eentje naar je droom kijkt, gaat je ego zich er vaak subtiel en razendsnel mee bemoeien. Vaak bevestigt het je bestaande

Huizen in dromen

Veel mensen dromen over huizen merken we aan de vragen die we binnenkrijgen.
Dromen over een huis met een lekkend dak, over overstroomde kelders. Maar vaak ook over het ouderlijk huis terwijl dat misschien al jaren geleden is. Een huis correspondeert vaak met jouw eigen ‘behuizing’ over hoe je in het leven staat en hoe het met je gesteld is. In het artikel Huizen in dromen kun je er veel meer over lezen.

De 12 heilige nachten

Na de kerstnacht volgen de ‘12 heilige nachten’, tussen Kerst en Driekoningen. Van oudsher staat deze tijd bekend als een periode waarin je je dromen beter kunt onthouden. Deze tijd werd vroeger, in de noordelijke landen van Europa, ook wel ‘de tijd tussen de jaren’ genoemd. Men rekende toen met de maan-maanden, die 29,5 dagen duurden. Men hield aan het einde van het jaar tijd over om gelijk met het zonnejaar van 365 dagen te komen: ruim elf dagen en 12 nachten. Die dagen kregen oorspronkelijk geen datum. Zoals Frans Lutters in het boekje ‘De 12 heilige nachten, het droomlied van Olav Åsteson’ schrijft, waren die dagen niet zozeer tijd, als wel ruimte.

In deze bijzondere periode is het onderscheid tussen dag en nacht klein. De dagen zijn lang donker of schemerig, de natuur heeft zich in een (winter)slaap gedompeld. Dit gegeven kun je doorvoeren door jouw dag- en nachtbewustzijn dichter bij elkaar te brengen.

Beeld van de ziel

Jaren geleden droomde ik over een auto op zonnecellen. Zo’n auto die gebouwd wordt door jongens van de Technische Universiteit en meedoet aan wedstrijden in Australië. Ik droomde dat ik door de woestijn reed en opeens een afslag nam en in een hoop sneeuw tot stilstand kwam. Op zich een ‘normaal’ droombeeld. Geen ontmoeting met een wijze of iets anders ‘speciaals’.

Maar dit droomfragment heeft mijn beeld over mijzelf totaal gekanteld. In die tijd was ik net afgestudeerd aan de TU. Ik wilde gaan werken en in de beeldtaal van auto’s vond ik mijzelf toch wel een four wheel drive; doorzetten, stevig doorploegen, wilskrachtig, iets inzetten en afmaken. Maar ik was ook ziek en vaak belandde ik in bed.