Mijn ex in dromen

Soms droom je over mensen die je misschien wel kent, maar alleen zijdelings of uit een ver verleden. Dan kun je denken: “Waarom droom ik nu juist over deze persoon? Iemand waar ik eigenlijk nooit aan denk of waar ik niets (meer) mee van doen heb?

Jaren geleden dook een ex-vriendje met enige regelmaat op in mijn dromen. Onze relatie was al lang verbroken. Waarom droomde ik dan steeds van hem? Was er onbewust toch nog liefde in het spel of wrok? Maar dat voelde ik helemaal niet. Ik kwam er niet uit.
Tot ik dit inbracht tijdens een lezing over dromen. De spreker vroeg me mijn ex met drie woorden te omschrijven. Dus ik begon: “Tja, hij was heel zachtaardig, heel rustig, heel stabiel” en, terwijl om mij heen lachend werd geopperd dat men wel snapte waarom het uit ging, borrelde ineens een bonk energie in mij naar boven. Ik riep zonder na te denken: “Daar ben ik zo kláár mee!”

Met die woorden, zo spontaan en ongecensureerd uitgesproken, bekende ik aan mezelf wat ik toen al lange tijd onderhuids voelde. Dat ik zo klaar was met mijn rustig voortkabbelende en ronduit gezapige leventje. Hoe veilig en stabiel ook; ik stond stil. Het stroomde niet.

Advertenties

Dromen over water

Een droom:
Ik lig in een rivier en word rustig meegevoerd door de stroom. Ik kan kiezen of ik mee crawl en hard mijn best doe of dat ik me achteroverleunend drijvend door het water laat bewegen. Welke van de twee ik ook doe, ik weet dat ik precies op dezelfde plek uit zal komen.

Deze droom kreeg ik midden in de zomervakantie. Voor mij was het een krachtig helder beeld over hoe ik mijn leven kan leiden; ik kan hard werken (het stevige zwemmen), maar ik kan me ook laten meevoeren en meer ontspannen. Het maakt voor de plek waar ik beland niets uit. Ik ben zo blij met deze droom! Het helpt me om telkens weer, zeker nu de stroom van werk weer op gang komt, me te herinneren hoe mijn houding kan zijn.
Met deze uitleg heb ik aan de rivier de betekenis gegeven als symbool van de stroom van het leven. Maar het water kan natuurlijk nog meer betekenissen in zich dragen.

Dromendagboek: Met je droombeelden de zomer in

Het bijhouden van een dromendagboek is om veel redenen een verrijkende gewoonte.

Je neemt de tijd om wat langer bij je dromen stil te staan, en al schrijvende komen er vaak meer droombeelden terug.

Als je na enige tijd je dromen achter elkaar doorleest zie je soms patronen of ontwikkelingen, die zich pas openbaren in een langere reeks, met meer afstand en overzicht gelezen. Mogelijk vallen daardoor puzzelstukjes op hun plaats. In ieder geval kun je je verbazen over de rijkdom aan beelden, de wijsheid en creativiteit die in jou huist, en die je steeds weer vergeet.

Recent ben ik in een nieuw dromendagboek begonnen. Tot die tijd schreef ik ze op in de

Dromen over hoogtevrees

Ik sta op een berg, en moet naar beneden. Er is hier een vliegveld en een treinstation, maar het is niet de bedoeling dat ik daar naartoe ga. Ik moet zélf de steile, bijna verticale weg naar beneden gaan, over de aarden paadjes. Het lijkt bijna onmogelijk. Toch zie ik het mensen doen. Ik heb heel erg hoogtevrees. (Overdag trouwens ook).

Ik sta op een hoge stellage en kijk naar beneden. Het duizelt me. Er is maar één oplossing, en dat is zelf naar beneden klimmen. Al klauterend langs de ijzeren buizen voel ik hoe bang ik ben, maar ik doe het wel. Als ik beneden ben aangekomen, staan er bruiloftsgasten te klappen voor mij.

Dromen over hoogtevrees: zouden alleen mensen dat dromen die hoogtevrees hebben? Dat weet ik niet. Zoals alle dromen, gaan dromen over hoogtevrees natuurlijk niet letterlijk over hoogtevrees. Het

Vallen in dromen

Na jaren zonder valdromen had ik vorige maand weer een valdroom.
Ik rij naar mijn werk. Plotseling doemt er een brug op die er normaal niet is. Best een grote brug met een kanaal eronder dat uitkomt in de rivier. Vanaf het wegdek is het wel 10-15 meter tot het water. De brug staat open en de slagboom is dicht. Er staat ook nog een barricade van roadblocks op de weg. Ik fiets zo over de roadblocks heen en val met fiets en al in het water. In de val bedenk ik me nog dat het water heel koud is en dat ik mogelijk op mijn fiets terechtkom. Vlak voor het contact met water word ik wakker, arghhh….

Nadat ik wakker werd, bleef ik onder de indruk van de droom . Het gevoel van onmacht, het naderende onheil, een levensechte ervaring. Het maakte dat ik direct wist; dit is een belangrijke droom.